Roemenië reis 22-26 september 2015

Zojuist ben ik teruggekomen van een mooie dierbare missie naar onze weeskinderen in Targu Mures, Roemenie. Daar heb ik samen met mijn schoonzusje Natascha Wouterson met eigen ogen mogen aanschouwen hoe het gaat met onze lopende projecten en wat er aan nieuwe projecten zich weer aanmelden. Het gaat goed met onze kinderen, de hulp die wij bieden maakt het verschil voor hen.

Ik wilde heel graag alle 3 de Foster parents gezinnen langs om te bekijken hoe het de 8 weeskinderen daar vergaat. We hebben afgelopen jaar een enorme stap kunnen maken door regelingen te treffen om kinderen uit staatsweeshuizen en het kinderziekenhuis in Ludus, over te plaatsen in een gezin. Zo kunnen de kinderen opgroeien in een harmonieus liefdevol gezin. En dat lukt. Met financiële en praktische ondersteuning van ons, stichting Livada, zijn de arme gezinnen in staat om de kinderen liefdevol op te nemen in hun gezin. Mijn hart is extra hard gaan kloppen toen we bij een gezin kwamen, ver afgelegen van alles, waar onlangs 4 kinderen zijn opgenomen in een foster parents familie. Zij kwamen allen uit een grouphome. Deze “arme” foster ouders hebben alles ervoor over om deze kinderen een stabiele, harmonieuze en liefdevolle jeugd te geven. Alleen er ontbrak op deze mooie plek, water. Terplekke heb ik besloten hen financieel te gaan helpen met de aanleg van water, door een waterput te slaan. Tevens zullen we een wasmachine voor hen aan schaffen. Dat maakt het leven met zo’n groot gezin een stukje dragelijker. Onze mensen daar (LOC) gaan hen daarbij helpen. Dat gaat nog gebeuren voor de winter. Hopelijk lukt het dan komend jaar hen ook te voorzien van een wc en douche. Dat ontbreekt nu vanwege het geen water hebben. Natascha heeft gezorgd dat er nieuw beddengoed is gekomen in dit gezin. Dank Natascha voor deze gulle gift! (www.sleepwise.be)

Het vergaat de ander 4 foster kinderen ook erg goed. Hopelijk krijgen we in 2016 het voor elkaar dat de overheid in Roemenie meewerkt en er makkelijker overgegaan kan worden op adoptie vanuit de fosterparents constructie.

Het prachtige huis, casa Juliana, dat we afgelopen jaar geheel hebben opgeknapt is nu druk bewoond door 10 kinderen tussen de 3-10 jaar. Deze kinderen gaan naar school, hebben voldoende medische hulp en psychische ondersteuning, hebben rust gevonden hier, hebben hele lieve” mama’s” en maken het erg goed. Ik ben met hen winterschoenen gaan kopen, wat een feestje! Ik heb het verschil kunnen zien met afgelopen jaar hoe de kinderen toen binnen kwamen (beschadigd, angstig en klein) en hoe veel beter het nu met hen gaat. Een wereld van verschil. De parttime educator gaat vanaf oktober fulltime aan de slag want met zoveel kinderen heeft ze extra uren nodig. Deze extra uren heb ik mogen toezeggen, dankzij gulle sponsoren die ons willen helpen met de opbouw van dit mooie casa Juliana project!

Uiteraard wilde ik ook heel graag weten hoe het de mensen vergaat in Ogra, gipsy village nabij Tirgu Mures. Daar hebben we het afgelopen jaar een enorme vooruitgang gezien in het naar school gaan van de kinderen in alle leeftijden. Tevens zijn de hygiëne beter geworden in de gezinnen en willen de ouders hun best doen om te veranderen. Dankzij een fulltime medewerkster van LOC die iedere dag naar Ogra gaat om de kinderen en hun ouders te stimuleren in het krijgen van een dagritme en alles wat daarbij komt kijken zien we kleine stapjes vooruit. De gipsy’s gaan stap voor stap inzien dat het beter voor hen is om een dagritme te hebben dan de hele dag rond te hangen. Er zijn momenteel 4 kinderen op high school wat echt een enorme voortgang is. De kinderen stimuleren elkaar. Na school organiseert LOC opvang om huiswerk te maken en om kinderen bezig te laten zijn met bewegen en sport. Doordat de kinderen hier naar toe komen leren ze hoe ze met elkaar om moeten gaan en wat zijn nu eigenlijk normen en waarden, zodat ze later in de maatschappij kunnen mee draaien.

Er kwam een dringend verzoek of ik een kijkje wilde nemen bij een jong gezin met 6 kinderen die onlangs hun huisje kwijt zijn geraakt en op dit moment dus geen dak boven hun hoofd hebben. Ze mogen tijdelijk vertoeven bij familie in het dorp, maar dat is te klein om lang vol te houden. LOC gaat voor hen een eenvoudig huis bouwen, in een week tijd, midden in dat dorp, zodat deze familie een dak boven het hoofd heeft als het kouder begint te worden. Dan kan het gezin weer voorzichtig aan gaan werken aan het opbouwen van een leventje. De kinderen gaan naar school, de vader doet seizoenswerk in buitenland. Er zit potentie in het gezin en LOC geeft aan dat ze dit gezin echt een kans willen geven. We gaan het steunen met het huis. Gebeurt er niets met dit gezin wordt het gezin uit elkaar gerukt en verdwijnen de kinderen in een weeshuis. Volgende week starten ze al met de bouw. We blijven dit gezin volgen.

In het kinderziekenhuis in Ludus zorgen de orthopedagoog en een groep vrijwilligers iedere dag opnieuw weer dat de baby’s en peuters die daar liggen de juiste aandacht, zorg, liefde en rust krijgen die ze nodig hebben. De kamer die we hebben opgeknapt in het ziekenhuis wordt hier iedere dag voor gebruikt. De kinderen krijgen prikkels waardoor normale ontwikkeling mogelijk wordt voor hen. Vroeger lagen de kinderen hele dagen in bed waardoor er al heel snel een enorme ontwikkelingsachterstand ontstaat. Helaas zijn er nog steeds ouders die de kinderen niet ophalen uit het ziekenhuis omdat ze er niet voor kunnen of willen zorgen. LOC zorgt ervoor dat deze kinderen zo snel mogelijk worden opgenomen in casa Juliana en daarna door kunnen stromen naar een foster parents gezin. We blijven dit project ondersteunen middels luiers, voedsel, kleding en salaris voor orthopedagoog en reiskosten vrijwilligers.

Onze eigen LOC kids wonen blij en tevreden in hun huis met hele lieve mama’s en educators. Er zijn nog slechts 14 kinderen tussen de 15 en 21 jaar die daar wonen. Er zijn er afgelopen jaar een aantal weer afgestudeerd aan de high school en zijn net gestart op college of doen een praktische vervolg opleiding. Deze kinderen blijft LOC volgen. Ze wonen begeleid of in een studentenflat met de juiste begeleiding. In de weekenden komen ze vaak nog terug naar hun oude vertrouwde plek waar ze liefdevol worden ontvangen en opgenomen. Deze kinderen zijn nu allemaal op weg naar zelfstandigheid en daar doen we het met elkaar allemaal voor. Het fundament is gelegd en dan moeten ze zelf aan de slag. In de afgelopen jaren heb ik zo’n band met de kinderen opgebouwd dat het telkens weer voelt als thuiskomen. Ik ben weer gezellig met hen gaan schoenen kopen wat steeds meer tijd en energie kost bij deze jong volwassenen.

Het tandartsenproject loopt ook goed. De LOC kinderen, Grouphome kinderen en de kleintjes van casa Juliana gaan minimaal 1 keer per jaar naar de tandarts en daar waar nodig meerdere keren. De meesten zijn de afgelopen 3 jaar gesaneerd en nu is het een kwestie van bijhouden. Ik heb deze keer aan alle kinderen tandenborstels en tandpasta’s uitgereikt. Hugo Bijl, een goede vriend van mij heeft in Londen afgelopen jaar de marathon gelopen. Deze marathon heeft hem geld opgeleverd en dat heeft hij volledig geschonken aan ons voor het tandartsenproject! Super bedankt Hugo.

Elke keer ben ik weer blij dat we de kinderen kunnen en mogen steunen, mede dankzij uw hulp. Dank daarvoor namens onze stichting Livada, fantastisch!!

Julie Wouterson-Dahmen (Secretaris)